Cristina Cianci
Gelinler, TÜM çiftlere yalnızca düğün planlama yolculuklarında değil, ilişki kilometre taşları ve iniş çıkışları yoluyla da rehberlik etmeye kararlıdır. Her aşk hikayesi güzeldir, kendine özgü tarihi ve denemeleri vardır - aynı görünen hiçbir ilişki yoktur. Bu benzersizliği kutlamak için, en son köşemiz olan 'Aşk Böyle Görünüyor' için çiftlerden aşk hikayelerini açmalarını istiyoruz. Aşağıda Kelli Trapnell hikayesini anlatıyor.
Nişanlım ve ben, neredeyse beş buçuk yıl önce, East Village'da bir içki içerken tanıştık. Başka kadınlarla çıkmak isteyen kadınlar için özel olarak tasarlanmış bir tanışma uygulamasının beta sürümünde sohbet ediyorduk, buna şaka yollu 'kız Pinterest' diyoruz. Birbirimizin resimlerini gördükten sonra birbirimiz hakkında pek bir şey bilmeden bir tarih ayarladık.
Biseksüel bir kadın olarak, bugüne kadar bana gerçekten saygı duyan ve beni fetişleştirmeyen veya bana psikolojik bir hasta gibi davranmayan birini bulmak zordu. Nişanlım bir lezbiyen ve hiçbir zaman kimliğim bir dönemmiş gibi davranmadı.
90'ların country müziğinden, büyük şehirde sanatçı olmaktan bahsettik. Yazarlar ve sanatçılar olarak kendimizi daha ileriye götürmek amacıyla sırasıyla Texas ve New Mexico'dan taşınmıştık. New York'a taşınmanın haberini yaptık, ailelerimizden uzakta olmanın ne kadar zor olduğunu konuştuk. Her birimiz için aile önemlidir - ikimizin de gürültücü ve eğlenceli aileler, büyük kucaklayıcılar var. Tatil olmadığında bile yakın olan aileler. Saatlerce konuştuk, ikimiz de eve gitmek istemedik. Biz aşık olduk.
Biseksüel bir kadın olarak, bugüne kadar bana gerçekten saygı duyan ve beni fetişleştirmeyen veya bana psikolojik bir hasta gibi davranmayan birini bulmak zordu. Nişanlım bir lezbiyen ve hiçbir zaman kimliğimin bir dönemmiş gibi ya da saç rengi ya da en sevdiği kıyafet kadar kolay değişebilen bir şeymiş gibi davranmadı. Saygı, her anlamda ilişkimizin temeli, üzerine inşa ettiğimiz temeldi. Birkaç yıldır ailemle birlikteydim, Sarah üniversitenin başından beri dışarıdaydı. Önümüzdeki birkaç yıl boyunca birlikte harika şeyler yaptık - Gurur'da koştuk, her birimiz kişisel ve profesyonel hedeflere ulaştık ve geç gecelerde karaoke ve Fire Island'a yaz gezileriyle kutladık.Birlikte yaşadık ve işler ciddileşti. Ona evlenme teklif etmek için bir plan yaptım ve ailelerimizle ve şehir dışından arkadaşlarla büyük bir sürpriz parti düzenledim. O evet dedi ve biz planlamaya başladı .
Her zaman uzun bir ilişki istedik - neden nişanlanmak da dahil olmak üzere hayatımızın her bölümünden birlikte keyif almıyoruz? Ama gerçekten evlenmeden önce iki yıl daha bekleme seçiminin büyük bir kısmı ailemdi. Büyük ölçüde muhafazakar, Teksas merkezli ailemin, tuhaflığımın sonsuza kadar bu kadar görünür olacağı fikrine alışmak için biraz zamana ihtiyacı olacağından endişelendim. Ama sebepsiz yere endişelenmedim. Ailemdeki neredeyse herkes, Sarah’nın ailesi kadar heyecanlı ve bizimle birlikte kutlamaya hazır bir haberden çok mutluydu.Bir istisna dışında: küçük kız kardeşim.
Kız kardeşim ve ben her zaman yakın olduk. Ebeveynlerimiz sırasıyla dört ve yedi yaşındayken boşandı ve her zaman birbirimizin arkasındayız. Aptalca şeyler için bile savaşan kardeşler olmadık ve bir Evanjelik kilisesinde üniversite dışında teklif edilen diğer işlerden daha az para ve daha az prestij için çalışmaya karar verdiğinde, seçimini ailemize savundum. , endişeliydi. Onun ve benim biraz farklı inançlarımız olduğunu biliyordum. Kiliseyi sevmesem de Hristiyanım.Kilisenin dini deneyimin merkezi olduğuna inanıyordu. Daha önce hiç tuhaflığımla bir sorunu olmamıştı - ailemde ilk karşılaştığım kişiydi. Nişanlandıktan sonra, başka bir kadınla evlenmek için nasıl 'cehenneme gideceğim' konusunda ciddi endişelerle beni aramaya başladı.
İlk başta Sarah ile bir sorunu olduğunu düşündüm ve bunu yüzüme söylerken rahat hissetmedi. Ama bu, üçümüzün birlikte geçirdiği tüm eğlenceli geziler ve Noel'de her zaman geçindikleri yolla takip edilmiyordu. Sarah sevimsiz bir insan ya da edinilmiş bir zevk değildir; açık, kibar ve her zaman başkalarına karşı düşünceli, dışa dönük, eğlenceli ve davetkardır. Artı, Sarah da ailesi gibi Hristiyan. Bir ara, ruhban okuluna gitmeyi düşünmüştü. Aramızda esasen hiçbir gerçek dinsel farklılık yokken, dinsel farklılıklar bizi nasıl geride tutabilir?Kafası karışmış ve incinmiş bir şekilde kız kardeşime bir sorun olup olmadığını sordum ve 'Hiç şüphe yok ki ikinizin birbiriniz için iyi. Sarah'ı seviyorum, keşke arkadaş olsaydın. '
Ne yapacağımı bilmiyordum. İnternetteki pek çok makale bana zehirli aile üyelerini hayatımdan çıkarmanın sorun olmadığını söylüyordu. Ama kız kardeşimi kaybetmek istemedim.
Kavgalar, neredeyse iki yıllık nişanımız boyunca telefonda ve şahsen çirkin ve çirkin bir hal aldı. Telefondaki bir saatlik çığlık maçından o kadar çok gece sonra, bunun ne kadar adaletsiz olduğunu, özellikle Sarah için ne kadar incindiğini ve birçok yönden bir olan kız kardeşime nasıl inanamadığımı ağlayarak yatağa gittim En yakın arkadaşlarımdan biri beni böyle incitmeye karar verirdi. Ondan baş nedimem olmasını istemeyi planlamıştım. İddialarını duymuştum - sadece beni kolladığını, tüm bunların bir fikir ayrılığı olduğunu.Doğru duruşa sahip olduğuna inandığını biliyordum. Ama benim varlığımın geçerliliğini, varoluşun 'doğru' olup olmadığına dair fikrine eşitleyemeyeceğini de biliyordum. Özellikle de sendikamıza yürekten göz yuman onlarca Hıristiyan aile üyemiz varken.
İnternetteki pek çok makale bana zehirli aile üyelerini hayatımdan çıkarmanın uygun olduğunu söyledi (homofobilerini aşamayan bazı eski arkadaşlarımla zaten yapmış olduğum bir şey). Ama kız kardeşimi kaybetmek istemedim. Hatalı olduğunu kabul edemediği için ilişkimizin tüm güzel yanlarını kaybetmek istemedim.
Sarah, önce şikayetlerimi bırakmaya çalışmamı önerdi. Vazgeçmediğimden değil, sadece bir çeşit ateşkes deneseydik, belki işler daha iyi olabilirdi. Bu yüzden geçen yaz kız kardeşimi aradım ve ona artık bu konuşmayı yapmak istemediğimi ve düğünüme katılıp katılmayacağını bana bildirmesi gerektiğini söyledim. Katılımı için iki şartım vardı: 1) bizim için mutlu olması gerekiyordu, ancak bunun olmasını sağlaması gerekiyordu ve 2) bizim düğünümüzde sahne alamadı.Bir süre bu şartlarla uyuştu ama sonunda kabul etti.
Sonra bir şey oldu - kavga etmeyi çok bıraktığımız için ilişkimiz hafifçe düzelmeye başladı. Geçen sonbahardan beri, ilk başta düğün dışında her şey hakkında medeni sohbetler yaptık, ama şimdi dekorasyonlardan tören planlarına kadar her şey hakkında bile konuşuyoruz. Geçen gün beni aradı, heyecanla, Eylül ayındaki düğün için uçak bileti aldığını söyledi. Her gün, acının üstesinden gelmeye karar verdiğimiz için mutluyum.
Kız kardeşimle tekrar bir araya gelmemize yardım ettiği için Sarah'ya her gün minnettarım. Ve her gün daha iyi hale geliyor.
Uluslararası Düğününüzü İptal Etmek Bize Asıl Önemli Olanı Nasıl Anlattı?
